Zuid-Limburg - Holterberg.
Een tocht in de warmste week van 2016

Ja, een tocht in de warmste week van het jaar, maar dat wist ik niet van tevoren.
Op maandag is het nog een koele bewolkte zomerdag met het weer, dat we al weken hebben: steeds te weinig zon en te lage temperaturen. Maar morgen zal het beter worden.
Dus plan ik een reisje vanaf morgen. De dinsdag.

Op tijd opstaan en de eerste trein, waarin de fiets mee mag, neem ik richting Zuid-Limburg.
Het is al gauw warm aan het worden, hoewel de zon nog niet meedoet.
Op station Utrecht is het voller dan ik had verwacht. Er zijn heel wat passagiers met een fiets. Ze zullen toch niet allemaal naar het zuiden afreizen, hoop ik. Maar ik heb het behoorlijk mis. Al die fietsers gaan naar het perron van de trein richting Maastricht/Heerlen.
En dan komt een trein ook nog niet opdagen. Er is er eentje uitgevallen. En de volgende heeft maar één treinstel. Veel te weinig voor zoveel fietsers. Er gaan wel dertig mee. Allemaal in de balkons tussen de coupés. Het is een rare volligheid.
Ik heb gelukkig een zitplaats naast een andere fietser op een plek voor fietsen. Ik sta dus niet illegaal
gestald.
De man naast me heeft ook een trekkingfiets. Hij heeft al heel wat afgereden in de wereld. Toch vertelt hij er niet erg enthousiast over. O is hij tamelijk negatief oven de mensen, die zoals ik wat ouder zijn en dan met zo'n dure Santos rondrijden. Het lijkt er nogal op dat hij jaloers is. Hij heeft een Stevens van 15 jaar oud en daar kun je best nog vele reizen mee maken. Ik leg hem uit, hoe ik aan die dure Santos ben gekomen en veronderstel, dat wel meer mensen van mijn leeftijd op die manier geld hebben voor een fiets.
Vaak gaan bij 's Hertogenbosch er veel mensen weer uit. Maar vandaag niet. Het wordt alleen nog voller. Het was slim geweest om gisteren al naar het zuiden af te reizen. Met het mooie weer op komst gaan alle mensen opeens tegelijk., lijkt het wel.
De reis gaat voor mij tot Sittard. Eerst wilde ik verder reizen. Maar ik ben het zat en ga er uit. Dan maar gewoon doen, wat ik elke keer doe: vanaf Sittard verder fietsen. Het is inmiddels al mooi weer geworden. Maar de hitte is er nog niet gelukkig.
Ik rijd via de gebruikelijke weg naar het zuiden, naar Epen. Daar kom ik tegen etenstijd aan. Onderweg heb ik in Gulpen eten gekocht en natuurlijk wordt ik herkend. Ik kom hier immers vaker.
De mensen van Klein Kullen kennen hun gasten. Het gaat allemaal zoals altijd. Op weg hierheen heb ik nog even gekeken of he wandelhotel open is. Dat is wel het geval. Dus daar kan ik later in het jaar nog eens terecht.